Młodzieniec spaceruje po rajskim ogrodzie z bujną roślinnością i klasycznymi rzeźbami. Chłopak z każdym krokiem coraz bardziej zachwyca się otaczającą go naturą, lecz nagle spada do ciemnej dziury. To “aha” - ukryta granica ogrodu, będąca zazwyczaj fosą lub rowem, stosowana od XVII w. we Francji, a potem w Anglii. Aha ma wyznaczać koniec posiadłości, ale nie przesłaniać widoku i pozwolić ogrodowi stopić się z otoczeniem. Animacja wykorzystuje termin z projektowania ogrodów jako metaforę zderzenia utopijnej wizji świata z szarą rzeczywistością, niespodziewanych problemów czy przypomnienia, że wszystko ma swoje granice, choć z pozoru ich nie widać.